RSS
Facebook
Twitter

piątek, 2 listopada 2012

Kendare Blake - O Annie - Anna we krwi


„Zwłaszcza nie dałbym wiary Carmel, która nosi na nodze dokładnie taki ślad po ugryzieniu, jakie znaleziono na ciałach ofiar najbardziej przerażających morderstw ostatnich lat. Nigdy jednak nie przestanie mnie zadziwiać, w co chcą wierzyć ludzie.
Niedźwiedź. Jasne. Niedźwiedź ugryzł Carmel w nogę, a mną rzucił o drzewo, kiedy heroicznie próbowałem go od niej odciągnąć. Bronił jej też Morfan. I Thomas. Nikt poza dziewczyną nie został pokąsany ani poraniony pazurami, a mama wyszła z tego kompletnie bez szwanku. Ale hej, takie rzeczy się zdarzają.”

Z której strony by nie spojrzeć, Cas (a właściwie Tezeusz Cassio Lowood) nie jest zwyczajnym nastolatkiem. Mając lat naście, nie ma dziewczyny, nie szuka przyjaciół, a szkołę, którą zmienia co parę miesięcy, uważa co najwyżej za niewielką pomoc przy wykonywaniu swojej pracy, by o pójściu na uniwersytet nawet nie myśleć. Ale czego innego można spodziewać się po chłopaku, którego matka jest czarownicą, ojciec za życia zabijał umarłych, zaś kot wyczuwa martwe istoty? W dodatku sam Cas postanawia pójść w ślady ojca i bez asekuracji ze strony innych, biega po świecie z niezwykłym sztyletem – Atheme – w poszukiwaniu zabłąkanych i niebezpiecznych dusz, które z jakichś powodów musiały pozostać na Ziemi… Całkowicie oryginalny młodzieniec!

Najnowszy cel Casa znajduje się w małym kanadyjskim miasteczku Thunder Bay – w miasteczku, w którym na każdym rogu ulicy możesz spotkać ducha. Chłopak jednak przyjeżdża tu tylko z jednego powodu. Powodu, który zabił 27 osób w ciągu pół wieku. A tym powodem jest Anna. Anna Karlov. Anna we Krwi.

Być może z powodu tego, że zawsze trafiałam na potworny chłam i nigdy nie dane mi było sięgnąć po mistrzów gatunku, zawsze uważałam, że z czytaniem horrorów jest jak z oglądaniem filmu 3D w kinie przez człowieka bez jednego oka – tak się po prostu nie da. Za nastrój i suspens w filmowym horrorze odpowiada nie tylko historia sama w sobie, ale i muzyka, światło, efekty specjalne czy nawet sam sposób ujęcia różnych sytuacji. Nie da się – no po prostu się nie da się tego przełożyć na słowo pisane. Owszem – autor może grać na emocjach czytelników, jednak nie wyobrażam sobie, by człowiek krzyknął z przerażenia czytając książkę, co nieraz zdarza się poniektórym podczas oglądania filmów grozy. Gdybym jednak miała zacząć wierzyć w to, że i przy książkach można się nieźle wystraszyć, wiarę tę zapoczątkowałaby „Anna we krwi”.

Ciężko mi konkretnie sprecyzować, co sprawiło, że czytając wszystkie opisy walk z istotami nadnaturalnymi, jakie pojawiły się w książce, ciarki przechodziły mi po plecach, a czasem nawet z pewnym lękiem gasiłam główne źródło światła w pokoju przed pójściem spać po skończonej lekturze. Cokolwiek by to jednak nie było, liczę, że w „Girl of Nighmares” pojawi się nie raz.

Cała recenzja na...

12 komentarzy:

  1. O nie! Ja to muszę mieć *.* Ciarki z opisów? Coś dla mnie :D Chyba w końcu to kupię... ;>

    OdpowiedzUsuń
  2. Muszę się w nią szybko zaopatrzyć:)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja w ogóle nie odczułam grozy. W ogóle powieści brak atmosfery. Autorka nie poszła w stronę horroru, a paranormal romance, co w moim odczuciu jest sporym błędem.
    Tłumaczenie zostało zawalone na całej linii. No i dodam, że bohaterowie byli schematycznie skonstruowani.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dla mnie było zupełnie odwrotnie. Nie mówię, że przez całą książkę się trzęsłam z emocji, ale w chwilach grozy (np. kiedy atheme "znalazł się" pod poduszką Casa) zaczynałam mieć schizę. Bohaterowie byli cudownie wyraźni i bosko wykreowani. Paranormal romance było tyle, że pożal się Boże - Thomas maślanymi oczami patrzał się na Carmel, a Cas dopiero pod koniec książki zdał sobie sprawę, że się zakochał. A tłumaczenie wyśmienite.

      Usuń
  4. Książkę mam dodaną do mej listy życzeń, zatem przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Książka od długiego czasu gości na mojej półce, a ja jakoś nie znalazłam, aż do tej pory czasu na jej przeczytanie. Po Twojej recenzji widzę, że szybko powinnam naprawić ten błąd :D

    OdpowiedzUsuń
  6. No to zapowiada mi się dłuuuga lista książek do przeczytania...

    OdpowiedzUsuń
  7. Świetna recenzja, chociaż mnie się ta książka AŻ tak nie podobała ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. zostałaś nominowana do zabawy Liebster Blog :) więcej informacji tutaj krople-szczescia.blogspot.com/2012/11/liebster-blog.html

    OdpowiedzUsuń
  9. Zapraszam do zabawy :) http://dreams-like-butterflies.blogspot.com/2012/11/37-liebster-blog.html

    OdpowiedzUsuń
  10. Hm... brzmi ciekawie, jednak nie lubię aż takiego mixu wszystkiego co możliwe, bo wtedy książka wydaje mi się sztuczna. Może jak na nią natrafię to przeczytam, lecz nie będę się za nią jakoś szczególnie rozglądała.

    OdpowiedzUsuń